Dag 6: Grand Canyon - Page

Ik heb nog geen meter gereden in onze vette auto (volgens Niek) en ga dat vanaf vandaag maar eens doen. We besluiten om onderweg te ontbijten en halen alleen koffie, thee en sap voor nu. Nadat we alles weer ingepakt hebben geeft Marcel uitleg over de auto. We hebben al vaker in een automaat gereden, maar niet met de pook aan het stuur. Het blijkt heel simpel te zijn en we gaan op weg. We rijden via de oostkant langs de canyon en het duurt een hele tijd voor we het park uit zijn. We rijden door het reservaat van de Navajo-indianen: overal langs de weg staan ze er met verkoop van sieraden en potten (van paardenhaar?). We stoppen af en toe even om van het fantastische uitzicht te genieten. Het is ongelofelijk dat we hier zomaar doorheen rijden: zo'n weids en gevarieerd landschap. Marcel maakt vanuit de auto weer vele foto's. Echter in dit prachtige landschap is nergens iets te bekennen waar we kunnen ontbijten. Rond 11.00 zijn we in Cameron en daar is een oude tradingpost met een diner. We stoppen hier en nemen allemaal een clubsandwich: erg lekker! We gaan weer verder door het landschap wat ons erg aan westernfilms doet denken en komen rond half aan in Page bij het Page Boy Motel waar we voor 2 nachten geboekt hebben. De receptie is echter tot 14.00 dicht, dus gaan we maar wat drinken bij de Dam Bar & Grille: een hele leuke tent waar ze op het terras kunnen zitten. We zijn tot nu toe weinig terrassen in de VS tegengekomen; als het 46 graden is, kan ik me daar iets bij voorstellen. Nu is het zo'n 34 graden en wat wel lekker is: het terras heeft een sprinklerinstallatie wat voor verkoeling zorgt. Tegen 14.00 gaan we terug naar het motel. Van buiten ziet het er wat goedkoop uit (wat het ook is: $ 85 per nacht voor ons 4'en incl. ontbijt), we wachten maar af. De eigenaresse is heel aardig en wijst ons onze kamer op de begane grond. De auto kunnen we voor de deur parkeren (fijn, scheelt een hoop gesjouw) en als we de deur opendoen zijn we blij verrast: een hele ruime kamer met aan de andere kant een schuifpui die uitkomt op een soort binneplaats met een zwembad, speeltuintje en tafels waar je kunt eten met je gezin. Ook zijn er per kamer 2 stoelen en een klein tafeltje beschikbaar, dus we kunnen buiten zitten. Ik ga gelijk er op uit om een was te kunnen draaien, want dat is wel nodig. Als we gesettled zijn gaan we met elkaar bekijken wat we deze 2 dagen gaan doen. Ik had thuis al bijna gereserveerd voor de Colorado rafttour: een tocht van 4 uur over de Coloradorivier. Ik was er toch terughoudend in en nu we opnieuw de website bekeken hadden we geen van allen het gevoel dat dit geweldig zou zijn. Niek dacht dat het meer iets voor bejaarden was (!), ik was bang dat ik het na een uur al wel gezien zou hebben en ook Marcel en Joep waren niet dolenthousiast. Dit afgezet tegen de prijs van $ 320 dollar heeft ervoor gezorgd dat we het hebben laten vallen. We gaan naar het visitorcenter bij de Glencanyon Dam: een enorm bouwwerk. In het center is van alles hierover te vinde: hoe de brug en dam gebouwd zijn, excursies in de dam etc. Ik ga naar de balie en krijg infomatie over Horseshoe Bend en de Antelope Canyons. We besluiten om meteen vanuit het visitorcenter (het is inmiddels 17.00 uur) nog naar Horseshoe Bend te gaan (de foto's verklaren de naam). Gewoon op onze slippers en flip-flops, wat goed te doen is volgens de medewerker aan de balie. Het is naar de parkeerplaats van Horseshoe Bend zo'n kwartiertje rijden, daarna begint de wandeling er naar toe. We komen er achter dat dichte schoenen toch wat makkelijker zou zijn geweest. Naar de Bend toe lopen gaat op zich nog: je loopt door oranje gekleurd fijn zand, als op een strand, maar langs de Bend zelf om een goede blik te krijgen er op: mwa, dat is wel eens wat spannend vind ik op die slippertjes. Ik loop voortdurend tegen de jongens te roepen dat ze moeten uitkijken. Je kunt nl. tot de rand lopen, daar overheen kijken om te zien wat dit weer voor een geweldig natuurverschijnsel is, maar er is geen reling of zo waar je je aan vast kunt houden. Het is fantastisch om te zien: niet alleen Horseshoe Bend zelf, maat het hele uitzicht van daar, een geweldige ervaring. We vinden dit eigenlijk nog mooier dan de Grand Canyon, vanwege de verscheidenheid. We blijven zo'n uurtje rondkijken, er zijn weer heeeeeeeeeeeel veel foto's gemaakt en gaan weer terug naar het motel. Hier even douchen, internetten natuurlijk (de jongens) en daarna gaan we eten bij de Dam Bar & Grille, we vonden het er zo leuk uitzien met een goede sfeer. We moesten even wachten op een tafeltje, kregen een plakkatje mee, waar ee lampje in zat en gingen aan de bar zitten. Daar kregen we te horen dat de jongens niet aan de bar mochten zitten - nothing personal - maar dat mag in de VS niet voor je 21e. We verkasten naar een tafeltje en na 5 minuten begon dat plakkatje te trillen en licht te geven: onze tafel was klaar. We hebben er heel gezellig gezeten en lekker gegeten. Voor de drank konden we steeds een refill vragen en eigenlijk voor het eerst hebben we een soort v an normaal gegeten: geen fastfood en lekker. Hierna weer terug naar het motel en slapen. http://picasaweb.google.com/bartniek.