Dag 5: Grand Canyon

Yes, eindelijk een hele nacht doorgeslapen tot 5.00 uur! Nadat iedereen weer fris en fruitig is gaan we ontbijten in het hoofdgebouw van Maswik Lodge. Niek vindt dat hij wat beter op z'n eten moet letten, omdat hij bang is teveel aan te komen in gewicht. Hij neemt een appel, sinaasappel, banaan en voor het lekkere 1 french toast als ontbijt. Joep gaat er nog helemaal voor en neemt een pancake en 2 french toasts. Marcel neemt iets van een Grand Canyon breakfast: scrambled eggs, bacon, gebakken aardappelen en toast en ik neem scrambled eggs en 1 french toast. Allemaal nog een yoghurtje en een banaan en eigenlijk wat dat het enige wat smaakte, de rest was echt niet lekker: koud, taai, smakeloos. We gaan maar weer snel terug naar onze cabin, want vandaag willen we onze eerste trail gaan lopen. We besluiten om de kortse trail te nemen de South Kaibab Trail. We zijn nl. geheel onervaren lopers en willen niet gelijk te hard van stapel lopen. We trekken onze gloednieuwe bergschoenen aan, vullen rugzakken met water, frisdrank, broodjes en chips (voor het nodige zout) en gaan met de free shuttle bus naar de start van de trail. Het is inmiddels al 11.00 geweest (eigenlijk al te laat dus) en vrij warm, maar we gaan er voor. We beginnen te lopen: alsmaar naar beneden dalen we de canyon af. We komen steeds mensen tegen die wel slim genoeg waren om op tijd te beginnen en met veel gehijg en gepuf terug naar boven lopen. Marcel en Joep maken onderweg veel foto's; het is ook heel bijzonder om zelf in die canyon te lopen. We zien erg veel eekhoorntjes, prachtige vergezichten en ondertussen maak ik me een beetje zorgen over de terugweg. Na ca. een uur zijn we op het eerste stoppunt Cedar Ridge. We hebben dan 2,4 km gelopen en zijn 374 meter afgedaald. Hier aangekomen begint het te regenen en hier en daar is een bliksemflits met donderklap te horen. We eten de broodjes, drinken wat en schuilen met nog een paar mensen onder een afdakje. Als het droger is besluiten we terug te lopen. Voordeel: de zon was weg, dus het was veel minder warm dan op de heenweg. Na een kwartier hebben Marcel en ik het al zwaar: alleen maar bergop met veel treden (naja een soort van). Ik heb minder moeite met naar boven lopen als het geleidelijk gaat dan met traplopen. We hebben toch te weinig drinken meegenomen en moeten zuinig aan doen. De jongens gaan alsof het ze nauwelijks moeite kost, wat natuurlijk niet waar is, maar ze hebben wat medelijden met die ouwe ouders van ze....
Mijn kuiten beginnen al wat tegen te sputteren, maar na 3 kwartier zijn we eindelijk boven en errug trots op onszelf! Het weer blijft wat onrustig: donkere wolken, afgewisseld met zon. We gaan met de bus weer terug naar de cabin, waar we even uitrusten. Niek, Joep en ik gaan dan even naar het hoofdgebouw waar WIFI is, om ieder z'n eigen ding op de laptop te laten doen. Ze missen hun vriendinnetjes erg, en wegens het tijdverschil is er weinig gelegenheid om contact te hebben met elkaar. Niek zijn vriendin Tessa is inmiddels zelf met vakantie in Engeland, waar ze geen internetverbindig heeft, dus dat moet via SMS. Het leven is zwaar als je met je ouders naar de VS moet. Als de jongens weg zijn ga ik de blogspot bijwerken en terug in de cabin merk ik dat alle heren liggen te slapen. De eerste hike hakt er in! Ik ga voor het eerst deze vakantie lekker lezen. Nadat iedereen weer wakker is besluiten we om vanavond nog een keer de zonsondergang te bekijken. We willen dus vroeg eten en doen dat weer bij Maswik Lodge. Ook deze keer is het niet te eten. Niek had spaghetti, die nog wel ging, maar wij hadden allemaal hot chickenwings en die waren echt vies. Alleen de sla was te eten. Als je ooit hierheen gaat: de cabins zijn prima, alles zit erin wat je nodig hebt en de sfeer is leuk. Maar ga ergens anders eten, want hier eten is zonde van je geld. We lopen van onze cabin naar een viewpoint bij Bright Angel Lodge en wachten op de zonsondergang - wat nog wel een uurtje duurt. Het is weer bewolkt en in de verte is met regelmaat een bliksemflits te zien en vele regenbuien. We vinden het wat minder spectaculair dan gisteren, maar toch bijzonder om mee te maken. Marcel en Joep gaan hierna nog ijsblokjes halen bij de general store en daarna gaan we weer vroeg slapen. Morgen vertrekken we naar Page. http://picasaweb.google.com/bartniek.