Dag 20: Monterey - Santa Barbara

Vandaag hebben we een lange, maar mooie rit voor de boeg. We willen via de highway 1, die langs de kust loopt naar Santa Barbara. We doen nog even wat boodschappen bij een Mexicaanse supermercator en bij de drogist haal ik een middel tegen insectenjeuk, want Niek is echt helemaal lek gebeten. Op zijn elleboog zitten er zeker 10, op z'n rug wel 20. Hij wordt gek van de jeuk. Om 11.00 beginnen we met de 17 miles drive van Monterey door een bos naar Carmel (bekend van oud-burgemeester Clint Eastwood), waar ik een en ander over gelezen heb op het amerikaforum. Helaas hangt er een stevige mist, dus uitzichten zijn nauwelijks aanwezig. De rit duurt ook enorm lang langs dure woningen, golfbanen en hier en daar een lodge. Het valt mij erg tegen, maar kan ook door de mist komen. Na een uur zijn we aangekomen bij de gate to hwy 1: ook deze weg ligt in de mist. Na een uur begint Joep achterin misselijk te worden van al het bochtenwerk en hoewel ik zelf rijd krijg ik ook wat last (normaal heb ik dat alleen bij meerijden). We besluiten zo snel mogelijk via de snelweg te gaan, maar dat lukt pas na 178 km. Eenmaal op deze weg kun je er niet meer vanaf, tenzij via hele dunne kronkelweggetjes, dus dat schiet ook niet op. Af en toe is er wel iets te zien door de mist. Het is eigenlijk raar: zo rijd je door de zon en even later is het weer supermistig en 10 graden kouder. We stoppen bij de plek waar veel zee-olifanten uitrusten en lekker liggen te zonnen. Grappige beesten zijn dat. Het is dan inmiddels 15.00 en we moeten nog een eind. Uiteindelijk komen we rond 18.00 aan bij ons motel El Prado Inn in Santa Barbara. Het ligt aan het eind van de hoofdstraat en ziet er van buiten in elk geval mooi uit. We parkeren in de overdekte garage en krijgen een kamer op de 3e etage. Met zo'n rollboy kunnen we alle bagage meenemen. Als we de deur openen weten we niet wat we zien: een enorm grote kamer, met 2 grote bedeen, een hele zithoek en nog een hoekje met 2 fauteuils en een mooie badkamer. Ik had wat reviews gelezen over dit motel en vrijwel allemaal vonden ze de prijs-kwaliteitverhouding erg goed. Voor Santa Barbarabegrippen is dit één van de goedkopere motels. ´s Avonds willen we het stadje verkennen en wat gaan eten, maar de jongens willen niet mee. Ze zijn erg moe en gaar van de reis en hebben geen honger; we laten het maar zo. Marcel en ik lopen State Street door en die wordt steeds gezelliger: overal sfeervolle restaurantjes, mooie winkels, doorloopjes en banken. Santa Barbara is echt een mooie en gezellige plaats. We gaan eten bij de State & A bar en restaurant en kunnen op het terras zitten (er is verwarming). Ondertussen wordt er van alles opgesteld voor een band die gaat spelen: altijd leuk natuurlijk. Het eten is erg goed en als we onze koffie en thee hebben begint de band - allemaal goeie vijftigers - te spelen. Ze zijn zo slecht dat we bijna moeten lachen. In elk geval voor ons geen reden om langer te blijven. We lopen nog even verder State Street af, gezellig om een keer met z'n 2'en te zijn. Alles is anders aan deze vakantie, dus dat ook: andere jaren kunnen de kinderen en wij meer onze eigen gang gaan. Nu zijn we voortdurend met 4'en. We lopen weer terug en hopen dat het morgen zonniger weer zal zijn, zodat we naar het strand kunnen. Foto's: http://picasaweb.google.com/bartniek